zelfstandig naamwoord. Een ding dat (of soms een persoon die) geenonderwerp is; in het bijzonder (a) een onderwerp van studie, gesprek, enz., dat minachtend wordt beschouwd als de naam niet waardig; (b) Grammatica een deel van een zin of clausule dat niet het onderwerp is.
Is onderwerp een zelfstandig naamwoord?
Een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord kan als onderwerp in een zin worden gebruikt. Een onderwerp is de persoon, de plaats of het ding dat de actie uitvoert (werkwoord). Een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord kan als object in een zin worden gebruikt. … In deze zinnen wordt het woord "student" gebruikt als het object van de zin omdat iemand anders de handeling uitvoert.
Is onderwerp een zelfstandig naamwoord of een bijvoeglijk naamwoord?
Zoals hierboven beschreven, kan 'subject' een bijvoeglijk naamwoord, een werkwoord of een zelfstandig naamwoord zijn. Bijvoeglijk naamwoord: Het Romeinse rijk regeerde over veel onderwerpgebieden. Zelfstandig naamwoord: “In de zin 'De muis wordt opgegeten door de kat in de keuken. ', 'De muis' is het onderwerp, 'de kat' is de agent."
Wat zijn voorbeelden van zelfstandige naamwoorden?
Ze zijn ik, jij, hij, zij, wij, zij en wie. Elk zelfstandig naamwoord dat de hoofdhandeling in de zin uitvoert, zoals deze voornaamwoorden, is een onderwerp en wordt gecategoriseerd als subjectief geval (nominatief geval).
Niet is een zelfstandig naamwoord?
samentrekking van do not. … samentrekking van niet. zelfstandig naamwoord. don'ts, gebruiken, regels of voorschriften die iets verbieden: de baas heeft een lange lijst met don'ts die u beter in acht kunt nemen als u eenpromotie.
