Polariseerbaarheid verwijst meestal naar de neiging van materie, wanneer ze aan een elektrisch veld wordt onderworpen, om een elektrisch dipoolmoment te verwerven in verhouding tot dat aangelegde veld. Het is een eigenschap van alle materie, aangezien materie bestaat uit elementaire deeltjes die een elektrische lading hebben, namelijk protonen en elektronen.
Wat maakt een atoom meer polariseerbaar?
De grootste factor die de polariseerbaarheid van een stof beïnvloedt, is de grootte van het materiaal. Grotere moleculen, atomen of ionen zijn meer polariseerbaar dan kleinere objecten.
Hoe bepaal je of een molecuul polariseerbaar is?
In hun studies werd de polariseerbaarheid eenvoudig berekend door het aantal valentie-elektronen (NVE) in een molecuul bij elkaar op te tellen: H=1, C=4, N=5, P=5, O=6, S=6 en halogenen=7.
Wat bedoel je met polariseerbaarheid van een molecuul?
De polariseerbaarheid van een molecuul is een maat voor zijn vermogen om te reageren op een elektrisch veld en een elektrisch dipoolmoment p te verwerven. Er zijn verschillende microscopische mechanismen van polarisatie in een diëlektrisch materiaal [146-148]. Elektrische dipoolmomenten kunnen permanent zijn of worden veroorzaakt door het elektrische veld.
Wat veroorzaakt polariseerbaarheid?
Factoren die de polariseerbaarheid beïnvloeden
Hoe groter het aantal elektronen, hoe minder controle de kernlading heeft over de ladingsverdeling, en dus de grotere polariseerbaarheid van deatoom.
