Normloosheid (of wat Durkheim anomie noemde) "duidt op de situatie waarin de sociale normen die individueel gedrag reguleren, zijn afgebroken of niet langer effectief zijn als gedragsregels".
Is er een vorm van normloosheid in de samenleving?
Anomie is een sociale toestand waarin er een desintegratie of verdwijning is van de normen en waarden die voorheen gebruikelijk waren in de samenleving. Het concept, dat als "normloosheid" wordt beschouwd, is ontwikkeld door de oprichtende socioloog, Émile Durkheim.
Wat is een ander woord voor normloosheid?
Durkheim erkende het gevaar van anomie of normloosheid. Het is normloosheid, meende Durkheim, die tot afwijkend gedrag leidde. Maar in de sociologie gebruiken we de term anomie, het gevoel van normloosheid dat komt als een neerwaartse spiraal.
Is anomie een woord?
Anomie, ook gespeld als anomie, in samenlevingen of individuen, een toestand van instabiliteit die het gevolg is van een ineenstorting van normen en waarden of van een gebrek aan doel of idealen. De term werd geïntroduceerd door de Franse socioloog Émile Durkheim in zijn onderzoek naar zelfmoord.
Wat is zinloosheid?
n. een doordringend gevoel van de afwezigheid van betekenis, richting of doel. Een gevoel van zinloosheid met betrekking tot iemands leven of leven in het algemeen is soms een centraal punt in psychotherapie. Zie ook existentiële psychotherapie; logotherapie; wil tot betekenis. …
