Bacteriostatische antibiotica beperken de groei van bacteriën door te interfereren met de productie van bacteriële eiwitten, DNA-replicatie of andere aspecten van het bacteriële cellulaire metabolisme. Bacteriostatische antibiotica moeten samenwerken met het immuunsysteem om de micro-organismen uit het lichaam te verwijderen.
Wanneer zou je bacteriostatisch gebruiken?
Bacteriostatische middelen (bijv. chlooramfenicol, clindamycine en linezolid) zijn effectief gebruikt voor behandeling van endocarditis, meningitis en osteomyelitis-indicaties waarvan vaak wordt aangenomen dat ze bactericide activiteit vereisen.
Wanneer moet u bacteriedodende antibiotica gebruiken?
Kortom, er is uitgebreid bewijs dat bacteriedodende en bacteriostatische middelen vergelijkbaar zijn in werkzaamheid bij behandeling van klinische infecties, waaronder infecties van huid en weke delen, longontsteking, niet-endocarditis bloedbaaninfecties, intra-abdominale infecties en genitale infecties.
Wat doen bacteriostatische antibiotica?
De term "bacteriostatische antibiotica" wordt gebruikt om medicijnen te beschrijven waarvan het werkingsmechanisme de bacteriële cellulaire activiteit blokkeert zonder direct bacteriële dood te veroorzaken.
Wat is een voorbeeld van een veelvoorkomend bacteriedodend antibioticum?
De bacteriostatische middelen omvatten tigecycline, linezolid, macroliden, sulfonamiden, tetracyclines en streptograminen. De bacteriedodende middeleninclusief β-lactam antibiotica, glycopeptide antibiotica, fluoroquinolonen en aminoglycosiden.
