Aangepaste voetorthesen kunnen worden gebruikt om structurele discrepantie op te vangen, asymmetrische voetbewegingen als gevolg van structurele of functionele discrepanties onder controle te houden en om zorgen met betrekking tot secundaire of compensatieverwondingen aan te pakken.
Hoe wordt beenlengteverschil behandeld?
Beenlengteverschil tussen 2 en 5 cm kan worden vereffend. Dit kan worden bereikt door schoenlift en/of inlegzolen. Als alternatief kan een intramedullaire verlengingsnagel worden gebruikt voor het gelijkmaken van de beenlengte. Bij patiënten met een onvolgroeid skelet is het mogelijk om verschillen in beenlengte te behandelen door groeistilstand.
Wat is de meest nauwkeurige manier om een beenlengteverschil te bepalen?
Palpatie en visuele schatting van de bekkenkam (of ASIS) in combinatie met het gebruik van blokken of boekpagina's van bekende dikte onder de kortere ledemaat om het niveau van de bekkenkammen (of ASIS) aan te passen) lijkt de beste (meest nauwkeurige en precieze) klinische methode te zijn om de ongelijkheid van ledematen vast te stellen.
Wat zijn de 3 soorten beenlengteverschillen?
Er zijn drie soorten LLD: structureel, functioneel en milieuvriendelijk. Het structurele of anatomische type is te wijten aan een verschil in de werkelijke lengte van het scheenbeen of dijbeen. Dit kan een aangeboren, posttrauma- of postoperatieve etiologie zijn, aangezien LLD vaak optreedt na heup- of knievervanging.
Hoe noem jeeen meisje met een been korter dan het andere?
Een ledemaat-lengteverschil is wanneer een been of arm korter is dan het andere been of de andere arm. Het verschil in lengte kan variëren van een fractie van een inch tot enkele centimeters. Sommige kinderen worden geboren met aangeboren verschillen in ledematen waardoor hun benen of armen in verschillende snelheden groeien.